Pepernotenrel (niet geschikt voor kinderen onder de 10 jaar!)

Met grote verbazing zag en las ik de discussie die dit jaar weer rondom Sinterklaas, of beter gezegd, Zwarte Piet,  gevoerd wordt. En al lezende denk ik: mensen, waar gaat dit in godsnaam over? Hoe heeft het zover kunnen komen dat zelfs de Verenigde Naties er zich mee gaat bemoeien? Zo kun je achter ieder feest wel wat gaan zoeken. Zouden die elfjes die de Kerstman helpen dan ook discriminerend voor kleine mensen kunnen zijn? Zou een diabeet zich achtergesteld voelen als het Suikerfeest is? Zo kun je achter elk feest wel iets zoeken.

Ik kom uit de tijd dat Zwarte Piet langzaam de transformatie onderging van boeman met de roe naar de grote kindervriend die hij nu is. Ik hoef tegenwoordig bij mijn zoon niet meer aan te komen dat als hij stout is, dat hij dan in de zak mee naar Spanje gaat. “Oh leuk!” Zegt hij dan. “Dan kan ik daar mooi live een wedstrijd van Real Madrid gaan kijken.” Ik heb het Sinterklaasfeest altijd als een leuke, spannende tijd ervaren. Toch bijzonder voor een autistisch kind, dat normaal gesproken misschien uit zijn of haar ritme zou raken. Ik heb altijd trouw in Sinterklaas geloofd, totdat mijn moeder mij daar echt te oud voor vond. Ik weet nog dat toen mijn moeder mij vertelde dat Sinterklaas niet bestond, ik helemaal in schok was…  Ik genoot altijd van het Sinterklaasfeest en ik wil dat mijn kinderen dat nu ook doen. Dat heet namelijk traditie. Een traditie die al eeuwen oud is en hopelijk ook nog eeuwen blijft bestaan.

Als ik aan mijn kinderen vraag waarom Zwarte Piet zwart is, zeggen zij: “Omdat hij door de schoorsteen gaat natuurlijk!” Dus, als kleine kinderen dat al weten, waarom moeten wij als volwassenen ons dan ineens druk gaan maken om de oorsprong van Zwarte Piet?  Ik ga dat in ieder geval niet doen. Ik ga dit jaar weer gewoon ouderwets genieten van het Sinterklaasfeest. En ik ben ook weer blij (zoals bijna alle ouders), als de Goedheiligman samen met zijn Pieten op 6 december weer vertrekt naar Spanje.